De hond moet wat willen vinden!

Zondag 11 februari 2007, om half negen ’s morgens.

Een stevige wind en striemende regen in een weinig beschut weiland. Enkele mensen zijn bezig met hun honden. Normaal zijn er zo'n 10 tot 15 leden van onze kringroep verspreid over beginners gevorderden en enkele mensen die zich bekwamen voor de wedstrijden maar vandaag tel ik er slechts 6 waarvan 3 beginners. Nou ja, het is wel erg slecht weer. Maar nu we maar met enkelen zijn hebben we meer tijd voor onze eigen hond en vooral veel meer ruimte.

Eigenlijk vreemd dat juist de ervaren mensen er niet zijn. Je zou toch verwachten dat ze deze slechte omstandigheden als extra oefening zouden uitbuiten. Dat brengt mijn gedachten ongewild naar de eerste selectiewedstrijd in Ridderkerk. Ik heb de foto, s gezien van de speurvelden daar. Zware, wilde akker net als de branding in de Noordzee en dan met ook nog eens met dit weer. Dat zal wel weer wat te mopperen geven, maar toch het is ook wel mooi als je in zo, n omstandigheden met je hond aan het werk gaat.

Samen in strijd tegen de elementen, de striemende wind en harde regen in je gezicht, die rot klei die overal aan blijft plakken, je ziet niets. Niet door het weer, maar ook niets in die akker, alles is zwart, nat en vies. En toch je hond zoekt, hij is gedreven, oké niet zo vast als in de wei maar toch, echt aan het werk zwoegend door de akker in verwoede pogingen het geurspoor vast te houden. Daar… de hoek of toch niet? Hij draait gaat wat door komt terug driftig zijn neus gebruikend, Jawel hij gaat links  nog wat links en nu weer rechts zoeken zou het nu toch niet de hoek zijn?.. ja nu gaat hij door ik voel de lijn strakker komen de overtuiging is terug en ik weet dat hij goed zit. Ja, denk ik dan, zo zou je de sport moeten beleven zo zou de hond zich moeten tonen, zijn temperament en karakter en doorzettingsvermogen demonstreren aan ieder die daar gevoel voor heeft.    De hond moet wat willen vinden!                                                                                                                                                                     A.J.

Copyrights A.J.  Niets van deze site mag zonder toestemming van de auteur worden gekopieerd of gepubliceerd

IGP afdeling “A”  Speuren

Het examen reglement bevat 3 afdelingen A,B en C

In dit artikel een korte uitleg over “A”

Je hebt vast wel ervaren dat je hond overal aan snuffelt.

Dit is niet zo verwonderlijk want zijn reukorgaan is het meest ontwikkelde zintuig bij de hond.

Daarvan wordt in de praktijk veelvuldig gebruik van gemaakt, denk maar aan de drugs opsporingshonden van de douane. Ook in onze sport maken we gebruik van dit fenomenale gereedschap van de hond. Zo goed zelfs dat we er wedstrijden voor organiseren.

De eis is hierbij dat de hond een door een persoon uitgelopen traject moet uitwerken en neergelegde voorwerpen moet vinden. De hond en de geleider zijn er natuurlijk niet bij, als het spoor wordt uitgelopen en weten dus van niets.  In tijd variërend van een half tot drie uur na het uitleggen van het spoor moet de hond aan een lijn zo precies mogelijk daar zoeken waar de spooruitlegger heeft gelopen. In een internationaal reglement staan precies de eisen opgesteld waaraan moet worden voldaan. Maar natuurlijk beginnen we heel gemakkelijk met het aanleren. Net als in klein duimpje met allemaal stukjes voer die de hond opzoekt.

Ook jij en jouw hond kunnen het speuren leren. Op onze club gaan we elke zondagochtend om 09.30 speuren daarna ongeveer 10.30 uur zijn we terug in de kantine voor een kop soep of broodje en koffie.

Om 11.00 uur gaan we dan verder met behendigheid of gehoorzaamheid (appel)